با گسترش روزافزون فناوریهای هوش مصنوعی در مراقبتهای سلامت، پرسشهایی جدی درباره آینده حرفه پرستاری مطرح شده است. این نامه با نگاهی تحلیلی، امکان جایگزینی پرستاران با سامانههای هوش مصنوعی را از جنبههای فنی، اخلاقی، فرهنگی و انسانی بررسی میکند. شواهد پژوهشی نشان میدهند که گرچه هوش مصنوعی در بهینهسازی تصمیمگیری بالینی و آموزش پرستاری نقش فزایندهای دارد، اما فاقد قابلیتهایی نظیر همدلی، قضاوت زمینهمند، و تعامل بینفردی مؤثر است. در نتیجه، بهجای حذف پرستار از روند مراقبت، باید از هوش مصنوعی بهعنوان ابزار تقویتکننده و مکمل استفاده شود. این نامه بر ضرورت تدوین چارچوبهای اخلاقی و سیاستگذاریهای هوشمندانه برای همافزایی میان انسان و فناوری در نظام سلامت تأکید دارد.
نوع مطالعه:
كاربردي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1404/6/2 | پذیرش: 1404/7/3 | انتشار: 1404/7/9