دوره 9، شماره 1 - ( 1-1403 )
جلد 9 شماره 1 صفحات 51-41 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Investigating feelings of loneliness and related factors during the post-corona period: a cross-sectional study among retired elderly people in Isfahan. cjhaa 2024; 9 (1) : 4
URL: http://cjhaa.mubabol.ac.ir/article-1-214-fa.html
URL: http://cjhaa.mubabol.ac.ir/article-1-214-fa.html
شیردژم مریم، عمیدی مظاهری مریم، شکوهی فهیمه. بررسی احساس تنهایی و عوامل مرتبط با آن طی دوران پس از شیوع کرونا: یک مطالعه مقطعی در میان سالمندان بازنشسته آموزش پرورش شهر اصفهان. مجله سلامت و سالمندی خزر. 1403; 9 (1) :41-51
چکیده: (308 مشاهده)
سابقه و هدف: سازمان جهانی بهداشت در سال ٢٠٢٠ پاندمی کرونا را به عنوان مهم‌ترین نگرانی بین‌المللی بهداشتی اعلام کرد. یکی از گروه‌های آسیب‌پذیر تحت تأثیر این پاندمی، سالمندان بوده‌اند. این مطالعه با هدف بررسی احساس تنهایی و عوامل مرتبط با آن طی دوران پس از شیوع کرونا در میان سالمندان شهر اصفهان انجام شد.
مواد و روشها: این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی و به صورت مقطعی بود. جمع‌آوری اطلاعات به روش نمونه‌گیری آسان و در دسترس از ٢٢٥ نفر سالمند شهر اصفهان انجام شد. ابزارهای جمع‌آوری اطلاعات شامل پرسشنامه‌ی جمعیت شناختی، پرسشنامه حمایت اجتماعی، پرسشنامه‌ی تنهایی de Jong و پرسشنامه کیفیت زندگی بود. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری نرم‌افزار SPSS نسخه ٢٢ مورد آنالیز قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج این مطالعه نشان داد احساس تنهایی در میان سالمندان طی دوران پس از شیوع کرونا ٢٨% بود. ٢٢/٢% از سالمندان تنهایی عاطفی و ٢٠/٩% از سالمندان تنهایی اجتماعی را تجربه کرده بودند. همچنین سالمندانی که از حمایت اجتماعی بیشتر و کیفیت زندگی بهتری در طول دوران پس از کرونا برخوردار بوده‌اند احساس تنهایی کمتری تجربه نمودند.
نتیجه‌گیری: از یافته‌های پژوهش حاضر می‌توان نتیجه گرفت که برای کاهش احساس تنهایی سالمندان باید در برنامه‌های آموزشی مراقبین سلامت متغیرهایی مانند حمایت اجتماعی و کیفیت زندگی در دوره‌ی سالمندی به طور جدی‌تر مورد توجه قرار گیرد. همچنین انجام مطالعات بیشتر جهت طراحی مداخلات آموزشی، مشاوره‌ای، حمایتی برای پیشگیری از پیامدهای نامطلوب تنهایی در دوره‌ی سالمندی توصیه می‌شود.
مواد و روشها: این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی و به صورت مقطعی بود. جمع‌آوری اطلاعات به روش نمونه‌گیری آسان و در دسترس از ٢٢٥ نفر سالمند شهر اصفهان انجام شد. ابزارهای جمع‌آوری اطلاعات شامل پرسشنامه‌ی جمعیت شناختی، پرسشنامه حمایت اجتماعی، پرسشنامه‌ی تنهایی de Jong و پرسشنامه کیفیت زندگی بود. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری نرم‌افزار SPSS نسخه ٢٢ مورد آنالیز قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج این مطالعه نشان داد احساس تنهایی در میان سالمندان طی دوران پس از شیوع کرونا ٢٨% بود. ٢٢/٢% از سالمندان تنهایی عاطفی و ٢٠/٩% از سالمندان تنهایی اجتماعی را تجربه کرده بودند. همچنین سالمندانی که از حمایت اجتماعی بیشتر و کیفیت زندگی بهتری در طول دوران پس از کرونا برخوردار بوده‌اند احساس تنهایی کمتری تجربه نمودند.
نتیجه‌گیری: از یافته‌های پژوهش حاضر می‌توان نتیجه گرفت که برای کاهش احساس تنهایی سالمندان باید در برنامه‌های آموزشی مراقبین سلامت متغیرهایی مانند حمایت اجتماعی و کیفیت زندگی در دوره‌ی سالمندی به طور جدی‌تر مورد توجه قرار گیرد. همچنین انجام مطالعات بیشتر جهت طراحی مداخلات آموزشی، مشاوره‌ای، حمایتی برای پیشگیری از پیامدهای نامطلوب تنهایی در دوره‌ی سالمندی توصیه می‌شود.
شماره‌ی مقاله: 4
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
