سابقه و هدف: تعداد سالمندان مبتلا به نارسایی مزمن کلیه در سراسر جهان در حال افزایش میباشد. همودیالیز اگرچه مناسبترین و رایجترین درمان نارسایی مزمن کلیه برای سالمندان است اما با چالشهای خاصی همراه میباشد. مطالعه حاضر باهدف تعیین عوامل تنیدگی آور و خستگی در سالمندان تحت درمان با همودیالیز انجامشده است.
مواد و روشها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- مقطعی بود که بر روی 60 بیمار سالمند تحت همودیالیز در سال 1397 در دو مرکز دیالیز بیمارستان شهید بهشتی بابل و امام خمینی بهشهر انجام شد. نمونهگیری به روش در دسترس انجام شد. ابزار جمعآوری اطلاعات شامل پرسشنامه مشخصات فردی، پرسشنامه سنجش خستگی و پرسشنامه عوامل تنیدگی آور بیماران تحت همودیالیز بود. پرسشنامهها توسط پژوهشگر تکمیل و پس از جمعآوری با نرمافزار 19SPSS با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت.
یافتهها: بر اساس نتایج میانگین سنی شرکتکنندگان 7/87± 73/43 سال بود. میانگین نمره خستگی 1/37±7/51 و میانگین نمره عوامل تنیدگی آور 9/31±81/85 بود. در بین عوامل تنیدگی آور جسمی سوراخ کردنهای مکرر و سخت شریانی –وریدی و خستگی و در بین عوامل تنیدگی آور روانی- اجتماعی محدودیت مایعات، محدودیت فعالیت جسمی ،ترس از تنهایی و محدودیت در رژیم غذایی به ترتیب فراوانترین عوامل تنیدگی آور در بین سالمندان تحت همودیالیز بودند. بین طول مدت درمان با همودیالیز با عوامل تنیدگی آور و خستگی ارتباط آماری معنی دار بود(0/05>p).
نتیجهگیری: یافتههای بهدستآمده میتواند به پرستاران در تهیه راهکارهای متناسب با سن برای پیشگیری و یا کاهش عوامل تنیدگی آور و درنتیجه ارتقاء بهزیستی مطلوب سالمندان تحت همودیالیز که احتمالاً باقیمانده عمر خود را وابسته به همودیالیز سپری میکنند کمک نماید.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1398/6/13 | پذیرش: 1398/6/25 | انتشار: 1398/6/31