دانشکده پرستاری و مامای نسیبه ساری
چکیده: (3390 مشاهده)
سابقه و هدف: سبک دلبستگی نقش مهمی در تداوم زندگی فعال در دوران سالمندی دارد که شانس بقا و زندگی افراد را افزایش میدهد و در کاهش تنیدگی و آثار نامطلوب زندگی مؤثر است. هدف از مطالعهی حاضر بررسی ارتباط سبکهای دلبستگی و عوامل مرتبط با آن در سالمندان بود.
مواد و روشها: مشارکتکنندگان 235سالمند بودندکه به روش نمونهگیری تصادفی طبقهای از کانونهای بازنشستگان شهرستان ساری انتخاب شدند. ابزار مطالعه شامل پرسشنامههای دموگرافیک و سبک دلبستگی هزن و شیور (1987) بود. تحلیل دادهها با نرمافزار SPSS نسخه 21 با انجام آزمونهای توصیفی و استنباطی در سطح ٠/٠5> p انجام شد.
یافتهها: 51/9 درصد شرکتکنندگان این مطالعه زن بودند. میانگین سن شرکتکنندگان در پژوهش 6/9±68/2 سال با دامنه سنی 89-60 سال بود. متوسط امتیاز الگوی سبک دلبستگی سالمندان 6/7±45/3 بود. بالاترین میانگین در انواع سبکهای دلبستگی سالمندان مربوط به دلبستگی ایمن (3/3±16/5) و کمترین میانگین مربوط به دلبستگی اجتنابی (4/7±13/6) بود. اکثر سالمندان موردپژوهش (38/7 درصد) دارای سبکدل بستگی ایمن بودند. سبک دلبستگی دوسوگرا (18/7 درصد) بیشترین سبک در زنان سالمند موردمطالعه بود. بیشترین سبک دلبستگی سالمندان مرد، سبک دلبستگی ایمن (20/4 درصد) بود. اختلاف معناداری بین سبک دلبستگی سالمندان تحت پوشش کانونهای بازنشستگان شهرستان ساری در متغیر وضعیت تأهل، وضعیت خانوادگی، وضعیت توانایی حرکتی جسمانی وجود داشت (0/05>P).
نتیجهگیری: تأمین حمایتهای گستردهی روانی و اجتماعی در دوران سالمندی میتواند سبک دلبستگی ایمن در سالمندان را فراهم نماید و درنتیجه در مقابله و سازگاری با حوادث ناگوار زندگی مؤثر باشد و در شناخت بهتر و پیشبینی وضعیت نگرش و رضایتمندی سالمندان مورداستفاده قرار گیرد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1398/1/26 | پذیرش: 1398/4/4 | انتشار: 1398/6/25