دوره 8، شماره 1 - ( 1-1402 )
جلد 8 شماره 1 صفحات 39-26 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Akbari S, Karami H, Farnia S, Assadpour S, Asadnia S. The effecacy of group cognitive behavioral therapy for improving pathological worry in mothers with children with cancer. cjhaa 2023; 8 (1) : 3
URL: http://cjhaa.mubabol.ac.ir/article-1-191-fa.html
URL: http://cjhaa.mubabol.ac.ir/article-1-191-fa.html
اکبری سامیا، کرمی حسین، فرنیا سمانه، اسدپور سوزان، اسدنیا سعید. اثربخشی گروه‌درمانی شناختی رفتاری بر بهبود نگرانی پاتولوژیک مادران دارای فرزند مبتلا به سرطان. مجله سلامت و سالمندی خزر. 1402; 8 (1) :26-39
دانشگاه علوم پزشکی مازندران
چکیده: (2728 مشاهده)
سابقه و هدف: درمان شناختی-رفتاری رویکردی اثربخش در انواع اختلالات خلقی و اضطرابی محسوب می‌شود. با توجه به میزان بالای نگرانی و اضطراب مادران دارای فرزند سرطانی، هدف این تحقیق بررسی اثربخشی گروه‌درمانی شناختی رفتاری در کاهش نگرانی پاتولوژیک مادران دارای فرزند مبتلا به سرطان است.
مواد و روشها: این پژوهش نیمه تجربی در بیمارستان بوعلی سینا ساری در سال ۹۵-۹۴ صورت گرفته است. به روش نمونه‌گیری مبتنی بر هدف،۳۰ مادر دارای کودک مبتلا به سرطان در دو گروه آزمایش و کنترل تخصیص تصادفی یافتند. گروه آزمایش، پروتکل گروه‌درمانی شناختی رفتاری نگرانی از هازلت استیونز را به مدت ۱۰ جلسه ۴۵ دقیقه‌ای تجربه کردند. پیش و پس از مداخله هر دو گروه پرسش‌نامه نگرانی پنسیلوانیا را تکمیل نمودند. آزمون‌های آماری تی مستقل و زوجی و کوواریانس با استفاده از ۲۵ نسخهspss انجام شد.
یافته‌ها: بین میانگین (انحراف معیار) نمره نگرانی پاتولوژیک در گروه آزمایش قبل مداخله (۵/۹۹)۸۰/۵۴ و بعد مداخله (۶/۷۲)۳۳/۴۷ تفاوت معناداری وجود دارد (۰/۰۰۳=p). میانگین سنی مادران ۲/۹ ±۴۱می‌باشد. تفاوت آماری معنی‌داری بین نمره نگرانی پاتولوژیک گروه آزمایش، با طول مدت درمان فرزندان و سن مادران وجود دارد.(۰/۰۵>p) بین نمره نگرانی پاتولوژیک گروه آزمایش و تعداد فرزندان و تحصیلات مادر ارتباط معنی‌داری وجود ندارد (۰/۰۵<p).
نتیجه‌گیری: مداخله‌ی گروه‌درمانی شناختی رفتاری در کاهش نگرانی پاتولوژیک مادران فرزندان سرطانی کارآمد و عاری از اثرات جانبی است و می‌تواند در کنار درمان‌های متداول دارویی مورد استفاده قرار گیرد. پیشنهاد می‌شود این روش در محیط بالینی مدنظر قرار گیرد.
مواد و روشها: این پژوهش نیمه تجربی در بیمارستان بوعلی سینا ساری در سال ۹۵-۹۴ صورت گرفته است. به روش نمونه‌گیری مبتنی بر هدف،۳۰ مادر دارای کودک مبتلا به سرطان در دو گروه آزمایش و کنترل تخصیص تصادفی یافتند. گروه آزمایش، پروتکل گروه‌درمانی شناختی رفتاری نگرانی از هازلت استیونز را به مدت ۱۰ جلسه ۴۵ دقیقه‌ای تجربه کردند. پیش و پس از مداخله هر دو گروه پرسش‌نامه نگرانی پنسیلوانیا را تکمیل نمودند. آزمون‌های آماری تی مستقل و زوجی و کوواریانس با استفاده از ۲۵ نسخهspss انجام شد.
یافته‌ها: بین میانگین (انحراف معیار) نمره نگرانی پاتولوژیک در گروه آزمایش قبل مداخله (۵/۹۹)۸۰/۵۴ و بعد مداخله (۶/۷۲)۳۳/۴۷ تفاوت معناداری وجود دارد (۰/۰۰۳=p). میانگین سنی مادران ۲/۹ ±۴۱می‌باشد. تفاوت آماری معنی‌داری بین نمره نگرانی پاتولوژیک گروه آزمایش، با طول مدت درمان فرزندان و سن مادران وجود دارد.(۰/۰۵>p) بین نمره نگرانی پاتولوژیک گروه آزمایش و تعداد فرزندان و تحصیلات مادر ارتباط معنی‌داری وجود ندارد (۰/۰۵<p).
نتیجه‌گیری: مداخله‌ی گروه‌درمانی شناختی رفتاری در کاهش نگرانی پاتولوژیک مادران فرزندان سرطانی کارآمد و عاری از اثرات جانبی است و می‌تواند در کنار درمان‌های متداول دارویی مورد استفاده قرار گیرد. پیشنهاد می‌شود این روش در محیط بالینی مدنظر قرار گیرد.
شماره‌ی مقاله: 3
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
