دوره 6، شماره 1 - ( 1-1400 )
جلد 6 شماره 1 صفحات 28-20 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Shamsalinia A, mahmoudian A, sorori B, Yoseframaki M, vaziri M H. Evaluation of moral distress and its related factors in nurses working in hospitals in Western Mazandaran. cjhaa 2021; 6 (1) :20-28
URL: http://cjhaa.mubabol.ac.ir/article-1-134-fa.html
URL: http://cjhaa.mubabol.ac.ir/article-1-134-fa.html
شمسعلی نیا عباس، محمودیان آمنه، سروری بهرام، یوسف رمکی مرضیه، وزیری محمد حسین. بررسی پریشانی اخلاقی و عوامل مرتبط با آن در پرستاران شاغل در بیمارستان‌های غرب مازندران. مجله سلامت و سالمندی خزر. 1400; 6 (1) :20-28
دانشگاه علوم پزشکی بابل
چکیده: (2942 مشاهده)
سابقه و هدف: پریشانی اخلاقی، از موضوعات مهم مؤثر بر سلامت جسمی، روحی پرستاران و کیفیت مراقبت است. با توجه به اهمیت پریشانی اخلاقی، مطالعه حاضر باهدف تعیین پریشانی اخلاقی و عوامل مرتبط با آن در پرستاران شاغل در بیمارستان‌های غرب مازندران انجام شد.
مواد و روشها: در این مطالعه مقطعی که از نوع توصیفی- تحلیلی است، 142 پرستار شاغل در دو بیمارستان غرب مازندران به روش در دسترس شرکت کردند. جهت گردآوری دادهها از پرسشنامه پریشانی اخلاقی (MDS) استفاده شد که در ایران اعتبارسنجی شده و شامل 10 سؤال زمینه‌های محیطی پریشانی با نمره‌گذاری (از خیلی کم تا خیلی زیاد) و 30 سؤال عوامل پریشانی اخلاقی، با لیکرت از 1(پریشانی خیلی کم) تا 7(پریشانی خیلی زیاد) بود و نمره پریشانی اخلاقی، از 30 تا 210 بود. تجزیه‌وتحلیل دادهها با استفاده از روشهای آماری توصیفی و تحلیلی (آزمون تی مستقل و ضریب همبستگی اسپیرمن) و با spss نسخه 18 در سطح معناداری (0/05 P<) انجام شد.
یافته‌ها: بر اساس نتایج این مطالعه، میانگین شدت دیسترس اخلاقی پرستاران مورد پژوهش بالا (1/82 ±4/96) بود. بیشترین درصد پریشانی اخلاقی مربوط به گویه “ کار کردن و مراقبت از بیمار در شرایط غیر ایمن به دلیل نیروی کم پرستاری در بخش”(1/34±5/88) بود. از بین عوامل مرتبط سابقه کار و وضعیت استخدامی و نوع بخش با دیسترس اخلاقی ارتباط معناداری داشتند.
نتیجه‌گیری: با توجه به سطح بالای دیسترس اخلاقی، اتخاذ راهکارهایی برای پرستاران به منظور انجام مراقبت از بیمار در شرایط ایمن ضروری است. همچنین پیشنهاد می‌شود که در برنامه آموزشی پرستاران بیمارستان‌ها به مفهوم دیسترس اخلاقی بیشتر توجه شود.
مواد و روشها: در این مطالعه مقطعی که از نوع توصیفی- تحلیلی است، 142 پرستار شاغل در دو بیمارستان غرب مازندران به روش در دسترس شرکت کردند. جهت گردآوری دادهها از پرسشنامه پریشانی اخلاقی (MDS) استفاده شد که در ایران اعتبارسنجی شده و شامل 10 سؤال زمینه‌های محیطی پریشانی با نمره‌گذاری (از خیلی کم تا خیلی زیاد) و 30 سؤال عوامل پریشانی اخلاقی، با لیکرت از 1(پریشانی خیلی کم) تا 7(پریشانی خیلی زیاد) بود و نمره پریشانی اخلاقی، از 30 تا 210 بود. تجزیه‌وتحلیل دادهها با استفاده از روشهای آماری توصیفی و تحلیلی (آزمون تی مستقل و ضریب همبستگی اسپیرمن) و با spss نسخه 18 در سطح معناداری (0/05 P<) انجام شد.
یافته‌ها: بر اساس نتایج این مطالعه، میانگین شدت دیسترس اخلاقی پرستاران مورد پژوهش بالا (1/82 ±4/96) بود. بیشترین درصد پریشانی اخلاقی مربوط به گویه “ کار کردن و مراقبت از بیمار در شرایط غیر ایمن به دلیل نیروی کم پرستاری در بخش”(1/34±5/88) بود. از بین عوامل مرتبط سابقه کار و وضعیت استخدامی و نوع بخش با دیسترس اخلاقی ارتباط معناداری داشتند.
نتیجه‌گیری: با توجه به سطح بالای دیسترس اخلاقی، اتخاذ راهکارهایی برای پرستاران به منظور انجام مراقبت از بیمار در شرایط ایمن ضروری است. همچنین پیشنهاد می‌شود که در برنامه آموزشی پرستاران بیمارستان‌ها به مفهوم دیسترس اخلاقی بیشتر توجه شود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
