سابقه و هدف: پیشگیری، کنترل، یا ریشهکنی بروسلوز در یک کشور یا منطقه نیازمند سیاستگذاری و در اختیار داشتن آمار و اطلاعات اپیدمیولوژیکی دقیق میباشد. مطالعه حاضر باهدف تعیین برخی شاخصهای اپیدمیولوژیک و روند بروز بیماری بروسلوز انسانی در طی سالهای 1388 تا 1396 در استان لرستان انجام شد.
مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی- مقطعی است. جامعه آماری شامل کلیهی بیماران مبتلابه بروسلوز استان لرستان که بیماری آنها در فاصله سالهای 1388 تا 1396 تشخیص داده شده، میباشد. اطلاعات مربوط به 11140 مورد بیماری در استان لرستان در طی نه سال مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت.
یافتهها: بالاترین میزان بروز بروسلوز در سال 1394 با میزان 115/65 و کمترین میزان بروز در سال 1389 با میزان 36/53 در یکصد هزار نفر جمعیت بود. بیشترین میزان بروز بیماری در طی نه سال مطالعه مربوط به شهرستان الیگودرز بود که در سال 88 با 229/78 و در سال 96 با 166/42 در هر صد هزار نفر جمعیت بود. نتایج همچنین نشان داد که بیشترین درصد تجمعی موارد بیماری (35/8) مربوط به گروه سنی 44-25 سال بود. زنان خانهدار و شغل دامدار، ساکنین روستا و جنس مذکر بیشترین موارد بیماری را به خود اختصاص دادند. در تمامی سالهای موردبررسی اغلب بیماران سابقه تماس با دام 79/3 درصد را مثبت گزارش کرده و در اکثریت موارد 43/2 درصد بیماران از فرآوردههای لبنی غیرپاستوریزه مانند شیر استفاده کردهاند.
نتیجهگیری: افزایش آگاهی و بهبود باورها و رفتارهای افراد بهویژه زنان خانهدار و ساکنین روستا و دامداران و آنهایی که با دام و یا فراوردههای لبنی سروکار دارند در زمینه روشهای پیشگیری از بیماری بروسلوز مانند عدم مصرف محصولات لبنی غیرپاستوریزه میتواند مؤثر باشد.
نوع مطالعه:
كاربردي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1399/11/26 | پذیرش: 1399/12/26 | انتشار: 1399/12/27