مرکز تحقیقات مراقبتهای پرستاری ،پژوهشکده سلامت ،دانشگاه علوم پزشکی بابل،بابل،ایران
چکیده: (2544 مشاهده)
سابقه و هدف:سرطان پستان شایعترین و دومین علت مرگ ناشی از سرطان در بین زنان می باشد که با افزایش سن در ارتباط است. تاخیر در تشخیص و درمان سرطان پستان می تواند باعث پیشرفت بیماری و نهایتاً افزایش مرگ و میر و کاهش میزان بقای بیماران شود. هدف از این مطالعه بررسی فاصله زمانی بین بروز اولین علامت سرطان پستان تا شروع درمان در بیماران مبتلا به سرطان پستان طی سالهای ۱۳۹۳-۱۳۸۸ می باشد. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی گذشته نگر می باشد. نمونه گیری به روش سرشماری و تعداد نمونه ها ۱۰۰ نفر بود. اطلاعات از طریق چک لیست با استفاده از پرونده و مدارک پزشکی بیماران جمع آوری و با نرم افزار آماری SPSS نسخه۲۲ با آزمونهای آماری توصیفی (میانگین و انحراف معیار، درصد فراوانی) و تحلیلی (کای اسکوئر) تجزیه و تحلیل شد. سطح معنی داری (۵p<۰/۰)در نظر گرفته شد. یافته‌ها:بر اساس نتایج بدست آمده اولین علامت کشف شده در ۶۱% بیماران، توده سینه بود. اولین پزشک مراجعه شونده از سوی بیماران در ۳۹% موارد، جراح عمومی بود. در ۷۱% موارد فاصله زمانی بین اولین علامت تا مراجعه به پزشک کمتر از ۳ ماه و در ۲۹% بیماران بیشتر از ۳ ماه بود. همچنین در ۸۴% بیماران فاصله زمانی بین مراجعه به پزشک تا تشخیص، در ۸۶% بیماران فاصله زمانی بین تشخیص تا درمان جراحی نهایی و در ۸۷% بیماران فاصله زمانی از درمان جراحی نهایی تا شیمی درمانی کمتر از ۱ ماه بود. بین ویژگیهای دموگرافیک بیماران با تاخیرسیستم درمانی و تاخیر بیمار ارتباط آماری معنی داری مشاهده نشد.(۰/۰۵<p) نتیجه‌گیری: با توجه به تاخیر ۴۷ درصدی در مرحله مراجعه به پزشک (تاخیر بیمار) به نظر می رسد بر آموزش زنان در زمینه روشهای غربالگری سرطان پستان باید بیشتر تاکیدگردد و بدلیل روند رو به رشد ابتلا به سرطان با افزایش سن، برنامه های خاص غربالگری برای زنان در سنین سالمندی تدوین و اجرا گردد.
