سابقه و هدف: بیماران مبتلا به سرطان با مجموعهای از چالشها مواجه میشوند که میتواند بر حمایتهای خانواده و در نهایت رضایت از زندگی تأثیرگذار باشد لذا این پژوهش باهدف تعیین ارتباط حمایت اجتماعی خانواده با رضایت از زندگی در بیماران مبتلا به سرطان انجام گردید.
مواد و روشها: این مطالعه توصیفی-تحلیلی، بر روی 76 نفر از کلیه بیماران مراجعهکننده به بخش انکولوژی بیمارستان امام سجاد (ع) رامسر در سال 1396 انجام گردید. روش نمونهگیری سرشماری بوده و ابزار جمعآوری دادهها شامل:1-مشخصات دموگرافیک 2- پرسشنامه رضایت زندگی SWLS(satisfaction with life scale) 3-پرسشنامه حمایت اجتماعی خانواده در بیماری مزمن (Functional Social Support Questionnaire=FSSQ) میباشد. یافتهها با نرمافزار آماری SPSS نسخه 19 و آزمونهای آماری آنالیز واریانس، تی تست، پیرسون و رگرسیون تحلیل گردید.
یافتهها: یافته ها نشان داد که نمرات کلی حمایت اجتماعی خانواده در حد بسیارخوب (با میانگین و انحراف معیار 36/42±256/16) و میزان رضایت از زندگی در حد متوسط (با میانگین و انحراف معیار 6/53±21/79) بوده است. بین نمرات کل حمایت اجتماعی خانواده با رضایت از زندگی ارتباط معنا داری وجود داشت (0/002=p و 0/375=r). بر اساس آزمون رگرسیون خطی حمایت عاطفی خانواده به عنوان عامل تعیین کننده میزان رضایت زندگی بوده است.
نتیجهگیری: بر اساس پژوهش حاضر، حمایتهای اجتماعی خانواده یکی از عوامل مؤثر بر رضایت از زندگی بیماران است، اما کافی به نظر نمیرسد زیرا با اینکه حمایت اجتماعی خانواده بالابود اما رضایت زندگی در حد متوسط بوده است و پیشنهاد میشود که برای افزایش رضایت از زندگی پژوهشهای بیشتری در این زمینه انجام شود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1397/11/7 | پذیرش: 1397/12/7 | انتشار: 1397/12/21