دانشکده پرستاری-مامایی وپیراپزشکی شرق گیلان
چکیده: (5365 مشاهده)
سابقه و هدف: تغییر زندگی از زندگی خانوادگی به زندگی دانشجویی علیرغم رویارویی دانشجو با فرصتهای جدید برای وی تنشزا هست. بهویژه دانشجویان ساکن خوابگاه احساس غربت و دلتنگی شدیدی را تجربه میکنند. این امر بر پیشرفت تحصیلی، گرایش به سمت مواد مخدر، خودکشی و عملکرد تحصیلی و اجتماعی دانشجویان مؤثر است ازاینرو، تحقیق حاضر باهدف تعیین احساس غربت و افسردگی در دانشجویان ساکن خوابگاه دانشگاه علوم پزشکی گیلان صورت گرفته است.
مواد و روشها: این مطالعهی توصیفی مقطعی بهصورت سرشماری بر روی 300 نفر از دانشجویان ساکن خوابگاه دانشکده پرستاری، مامایی و پیراپزشکی شرق گیلان در سال 1395 و با استفاده از دو پرسشنامه افسردگی Beck (BDI= Beck's Depression Inventory) و احساس غربت فارسی(Utrecht homesickness scale= UHS) انجام گرفت و آزمونهای آماری نظیر T مستقل، ANOVA و Spearman، جهت تجزیه و تحلیل دادهها به کار گرفته شدند.
یافتهها: 131 نفر از دانشجویان خوابگاهی وارد این مطالعه شدند. 95 نفر (72/5%) از دانشجویان دختر و بقیه، 36 نفر (27/5%) پسر بودند. تنها در رده سنی 26-24 سال احساس غربت و افسردگی ارتباط معناداری را نشان داد (0/045 =P). در دانشجویانی با معدل کمتر از 15/5 بین احساس غربت و افسردگی رابطه معکوس و معنادار بود (0/027 =P). بین احساس غربت و افسردگی و سایر موارد ازجمله تأهل، فاصله محل سکونت و تحصیل ارتباط معناداری مشاهده نگردید.
نتیجهگیری: با توجه به بالا بودن احساس غربت و افسردگی در دانشجویان و اهمیت سلامت روانی این قشر از جامعه بهعنوان کادر درمان آینده، برخی روشهای حمایت اجتماعی میتواند تأثیر بسزایی در بهبود این موضوع داشته باشد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1396/8/9 | پذیرش: 1396/10/27 | انتشار: 1396/12/26