دوره 8، شماره 2 - ( 7-1402 )
جلد 8 شماره 2 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
mohammad amin K, ghaffari F, pourhabib A. A study of dietary sodium restriction compliance in the elderly with heart failure. cjhaa 2023; 8 (2) : 4
URL: http://cjhaa.mubabol.ac.ir/article-1-209-fa.html
URL: http://cjhaa.mubabol.ac.ir/article-1-209-fa.html
محمدامین خاطره، غفاری فاطمه، فتوکیان زهرا، پورحبیب علی، ندیمی دفرازی محمد حسن. رعایت محدودیت مصرف سدیم در رژیم غذایی و دیسترس تشنگی در سالمندان مبتلا به نارسایی قلب. مجله سلامت و سالمندی خزر. 1402; 8 (2)
چکیده: (1550 مشاهده)
سابقه و هدف: دیسترس تشنگی به عنوان یک پیامد روان‌شناختی رژیم‌درمانی و عدم رعایت محدودیت مصرف سدیم، عامل اصلی بستری شدن سالمندان مبتلا به نارسایی قلبی در بیمارستان‌ها و مراکز بالینی می‌باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان رعایت محدودیت مصرف سدیم و میزان دیسترس تشنگی در سالمندان مبتلا به نارسایی قلبی انجام شد.
مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی، 70 سالمند مبتلا به نارسایی قلبی بستری در بیمارستان امام سجاد رامسر به روش تصادفی انتخاب شدند. جهت جمع‌آوری اطلاعات از مقیاس دیسترس تشنگی و پرسشنامه محدودیت مصرف سدیم استفاده شد. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS نسخه 26 و آمار توصیفی تجزیه و تحلیل شد.
یافته‌ها: میانگین و انحراف سنی مشارکت‌کنندگان 8/32±69/38 سال بود. میانگین نمره محدودیت مصرف سدیم (8/7 ± 60/61) و میانگین نمره دیسترس تشنگی (5/57 ± 30/47) به دست آمد که بیانگر وجود دیسترس تشنگی می‌باشد. بین مدت ابتلا به بیماری و نمره رعایت محدودیت مصرف سدیم و محل سکونت با نمره دیسترس تشنگی ارتباط منفی معناداری وجود داشت.
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج، که بیانگر دیسترس تشنگی در سالمندان مبتلا به HFمی‌باشد، توصیه می‌شود از مداخلات آموزشی متناسب با دوره سالمندی جهت کاهش پیامدهای روان‌شناختی رژیم‌درمانی مانند دیسترس تشنگی و تغییر نگرش نسبت به رعایت محدودیت مصرف سدیم در سالمندان مبتلا به نارسایی قلبی استفاده شود.
مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی، 70 سالمند مبتلا به نارسایی قلبی بستری در بیمارستان امام سجاد رامسر به روش تصادفی انتخاب شدند. جهت جمع‌آوری اطلاعات از مقیاس دیسترس تشنگی و پرسشنامه محدودیت مصرف سدیم استفاده شد. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS نسخه 26 و آمار توصیفی تجزیه و تحلیل شد.
یافته‌ها: میانگین و انحراف سنی مشارکت‌کنندگان 8/32±69/38 سال بود. میانگین نمره محدودیت مصرف سدیم (8/7 ± 60/61) و میانگین نمره دیسترس تشنگی (5/57 ± 30/47) به دست آمد که بیانگر وجود دیسترس تشنگی می‌باشد. بین مدت ابتلا به بیماری و نمره رعایت محدودیت مصرف سدیم و محل سکونت با نمره دیسترس تشنگی ارتباط منفی معناداری وجود داشت.
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج، که بیانگر دیسترس تشنگی در سالمندان مبتلا به HFمی‌باشد، توصیه می‌شود از مداخلات آموزشی متناسب با دوره سالمندی جهت کاهش پیامدهای روان‌شناختی رژیم‌درمانی مانند دیسترس تشنگی و تغییر نگرش نسبت به رعایت محدودیت مصرف سدیم در سالمندان مبتلا به نارسایی قلبی استفاده شود.
شماره‌ی مقاله: 4
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
