دوره 6، شماره 1 - ( 1-1400 )
جلد 6 شماره 1 صفحات 86-74 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
shariat A, Ghazanfari A, yarmohammadian A, solati K, chorami M. The Comparison of Effectiveness of Logotherapy and Positive Psychotherapy on Self-differentiation and Positive Psychological Characteristics of Retired Teachers among Isfahan. cjhaa 2021; 6 (1) :74-86
URL: http://cjhaa.mubabol.ac.ir/article-1-154-fa.html
URL: http://cjhaa.mubabol.ac.ir/article-1-154-fa.html
شریعت ارغوان، غضنفری احمد، یارمحمدیان احمد، صولتی کمال، چرامی مریم. مقایسه اثربخشی معنادرمانی و روان درمانی مثبت بر تمایزیافتگی و ویژگی‌های روان شناختی مثبت در دبیران بازنشسته آموزش و پرورش شهر اصفهان. مجله سلامت و سالمندی خزر. 1400; 6 (1) :74-86
چکیده: (1656 مشاهده)
سابقه و هدف: با توجه به اینکه دوران بازنشستگی ممکن است احساس افسردگی، ناامیدی، بی‌هدف بودن در زندگی و درنتیجه وابستگی و عدم تمایز در روابط را برای فرد به وجود آورد و همچنین با توجه به اینکه با افزایش جمعیت سالمندان ممکن است مسئله سلامت روانی آنان با مشکل مواجه شود، لذا هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی معنادرمانی و روان‌درمانی مثبت بر تمایزیافتگی و ویژگی‌های روان‌شناختی مثبت دبیران بازنشسته آموزش و پرورش شهر اصفهان بود.
مواد و روش ها: این پژوهش نیمه آزمایشی بر روی 60 نفر از دبیران بازنشسته آموزش و پرورش شهر اصفهان در سال 1398 انجام گرفت. ابزار گردآوری اطلاعات، مقیاس‌های تمایزیافتگی اسکورون و فریدلندر و ویژگی‌های روان‌شناختی مثبت رشید بود. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها توسط نرم‌افزار آماری SPSS نسخه 23 و روش آماری تحلیل واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر صورت گرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان داد معنادرمانی بر روی متغیر تمایزیافتگی، مؤثرتر از روان‌درمانی مثبت است. (3/339=F و 0/045= P) و بین این دو روش تفاوت معنی‌داری وجود دارد (0/05< P). همچنین روان‌درمانی مثبت بر روی متغیر ویژگی‌های روان‌شناختی مثبت، مؤثرتر از معنادرمانی است (4/721 =F و 0/025= P) و بین این دو روش تفاوت معنی‌دار وجود دارد (0/05< P).
نتیجه‌گیری: می‌توان از معنادرمانی جهت بهبود و یا افزایش تمایزیافتگی و نیز از روان‌درمانی مثبت جهت افزایش و یا بهبود ویژگی‌های روان‌شناختی مثبت سالمندان در مراکز آموزشی، خانه‌های سالمندان و همچنین مراکز مشاور و کلینیک‌های روان‌شناختی استفاده نمود.
مواد و روش ها: این پژوهش نیمه آزمایشی بر روی 60 نفر از دبیران بازنشسته آموزش و پرورش شهر اصفهان در سال 1398 انجام گرفت. ابزار گردآوری اطلاعات، مقیاس‌های تمایزیافتگی اسکورون و فریدلندر و ویژگی‌های روان‌شناختی مثبت رشید بود. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها توسط نرم‌افزار آماری SPSS نسخه 23 و روش آماری تحلیل واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر صورت گرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان داد معنادرمانی بر روی متغیر تمایزیافتگی، مؤثرتر از روان‌درمانی مثبت است. (3/339=F و 0/045= P) و بین این دو روش تفاوت معنی‌داری وجود دارد (0/05< P). همچنین روان‌درمانی مثبت بر روی متغیر ویژگی‌های روان‌شناختی مثبت، مؤثرتر از معنادرمانی است (4/721 =F و 0/025= P) و بین این دو روش تفاوت معنی‌دار وجود دارد (0/05< P).
نتیجه‌گیری: می‌توان از معنادرمانی جهت بهبود و یا افزایش تمایزیافتگی و نیز از روان‌درمانی مثبت جهت افزایش و یا بهبود ویژگی‌های روان‌شناختی مثبت سالمندان در مراکز آموزشی، خانه‌های سالمندان و همچنین مراکز مشاور و کلینیک‌های روان‌شناختی استفاده نمود.
واژه‌های کلیدی: معنادرمانی، روان درمانی مثبت، تمایزیافتگی، ویژگی‌های روان شناختی مثبت، دبیران بازنشسته آموزش و پرورش .
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
