سابقه و هدف: برای پیشگیری از ایجاد بیماریهای مزمن و افزایش کیفیت زندگی در سالمندان دانش فعالیت فیزیکی بسیار مؤثر است. این مطالعه با هدف مقایسه تأثیر دو روش آموزشی چهره به چهره و الکترونیکی بر دانش فعالیت فیزیکی سالمندان انجام شد.
مواد و روشها: مطالعه حاضر بهصورت کارآزمایی تصادفی کنترلشده در مرکز روزانه کهریزک در شهر کرج درسال 97-1396 انجامگرفته است. تعداد نمونههای مورد پژوهش شامل 88 سالمند بوده که در دو گروه آموزش چهره به چهره و الکترونیکی و یک گروه کنترل بهصورت تصادفی قرار داده شدند. ابزار جمعآوری دادهها شامل پرسشنامه مشخصات دموگرافیک و دانش فعالیت فیزیکی بود که در سه مرحله قبل، 1 و 3 ماه بعد از مداخله جمعآوری شد. دادهها با SPSS نسخه 24 و در سطح معنیداری 0/05مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت.
یافتهها: نتایج نشان داد که میانگین نمره دانش فعالیت فیزیکی در گروه آموزش چهره به چهره و گروه آموزش الکترونیکی در سه نوبت اندازهگیری، اختلاف معناداری وجود داشت (0/001=p). نتایج آزمون تعقیبی بنفرونی بین گروه کنترل با گروه آموزش الکترونیکی و چهره به چهره تفاوت معنیدار نشان داد. (0/05>p). میزان اندازه اثر بهدستآمده جهت مقایسه نمره دانش فعالیت فیزیکی برای گروه آموزش چهره به چهره 0/89و برای گروه آموزش الکترونیکی 0/87 بود.
نتیجهگیری: مطالعه حاضر نشان داد که روش آموزشی چهره به چهره نسبت به روش آموزشی الکترونیکی بر ارتقاء دانش فعالیت فیزیکی سالمندان مؤثرتر بود؛ بنابراین میتوان از آموزش الکترونیکی در کنار آموزش چهره به چهره جهت ارتقاء دانش فعالیت فیزیکی سالمندان بهره برد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1399/6/10 | پذیرش: 1399/6/23 | انتشار: 1399/6/28