دوره 5، شماره 1 - ( 1-1399 )
جلد 5 شماره 1 صفحات 70-62 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ghodrati Mirkohi S, Ghodrati Mirkohi M. Relationship between resilience and hope with depression in the elderly residing in Khorramabad. cjhaa 2020; 5 (1) :62-70
URL: http://cjhaa.mubabol.ac.ir/article-1-122-fa.html
URL: http://cjhaa.mubabol.ac.ir/article-1-122-fa.html
مرادی شهرزاد، قدرتی میرکوهی مهدی. رابطه تاب‌آوری و امید با افسردگی در سالمندان ساکن شهر خرم‌آباد. مجله سلامت و سالمندی خزر. 1399; 5 (1) :62-70
پیام نور قزوین
چکیده: (2911 مشاهده)
سابقه و هدف: امروزه افســردگی از شایع‌ترین اختلالات روانی و معضل قوی در زندگی سالمندان است. از عوامل مقابله‌گر با افسردگی در سالمندان مسئله امید و تاب‌آوری در آنان است که نقش مهمی در مقابله با تنیدگی‌ها و تهدیدهای زندگی و آثار نامطلوب آن دارد؛ بنابراین مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه تاب‌آوری وامید با میزان افسردگی در سالمندان صورت گرفت.
مواد و روش‌ها: تحقیق حاضر یک مطالعه توصیفی و از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری شامل همه‌ی سالمندان شهر خرم‌آباد در سال ١٣٩٨ بود. حجم نمونه ٣٥٧ نفر تعیین شد و انتخاب نمونه‌ها با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای انجام گرفت. مقیاس جمع‌آوری داده‌ها شامل پرسشنامه‌های افسردگی سالمندان برینک و همکاران، پرسشنامه امیدواری میلر و تاب‌آوری کونور و دیویدسون بود. داده‌ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون هم‌زمان به‌منظور تعیین توان نقش پیش‌پراکندگی تاب‌آوری و امید در میزان افسردگی سالمندان در نسخه ٢١ نرم‌افزار spss تحلیل شدند.
یافته‌ها: طبق یافته‌ها شرکت‌کنندگان در محدوده‌ی سنی ٩٣-٦٠ سال بوده و از مجموع ٣٥٧ سالمند شرکت‌کننده در مطالعه، ١٤٨ نفر مرد و ١٧١ نفر زن بودند. تعداد ٦٥ نفر همسرانشان در قید حیات نبودند. همچنین ٢٥٢ نفر با همسر یا خانواده خود زندگی می‌کردند. نتایج این مطالعه نشان داد، بین تاب‌آوری و افسردگی (٠/٤٨=β) و همچنین بین امید و افسردگی (٠/٧١= β) در سالمندان، همبستگی منفی و معنادار وجود دارد (٠/٠٠١> p). بدین معنی که تاب‌آوری و امید توان پیش‌بینی افسردگی در سالمندان را دارند و روی هم ٥١ درصد واریانس افسردگی را پیش‌بینی می‌کنند.
نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه بین تاب‌آوری و امید با میزان افسردگی در سالمندان رابطه معکوس وجود دارد، تدوین مداخله‌های مناسب برای افزایش این دو مؤلفه مهم در سالمندی ضروری به نظر می‌رسد.
مواد و روش‌ها: تحقیق حاضر یک مطالعه توصیفی و از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری شامل همه‌ی سالمندان شهر خرم‌آباد در سال ١٣٩٨ بود. حجم نمونه ٣٥٧ نفر تعیین شد و انتخاب نمونه‌ها با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای انجام گرفت. مقیاس جمع‌آوری داده‌ها شامل پرسشنامه‌های افسردگی سالمندان برینک و همکاران، پرسشنامه امیدواری میلر و تاب‌آوری کونور و دیویدسون بود. داده‌ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون هم‌زمان به‌منظور تعیین توان نقش پیش‌پراکندگی تاب‌آوری و امید در میزان افسردگی سالمندان در نسخه ٢١ نرم‌افزار spss تحلیل شدند.
یافته‌ها: طبق یافته‌ها شرکت‌کنندگان در محدوده‌ی سنی ٩٣-٦٠ سال بوده و از مجموع ٣٥٧ سالمند شرکت‌کننده در مطالعه، ١٤٨ نفر مرد و ١٧١ نفر زن بودند. تعداد ٦٥ نفر همسرانشان در قید حیات نبودند. همچنین ٢٥٢ نفر با همسر یا خانواده خود زندگی می‌کردند. نتایج این مطالعه نشان داد، بین تاب‌آوری و افسردگی (٠/٤٨=β) و همچنین بین امید و افسردگی (٠/٧١= β) در سالمندان، همبستگی منفی و معنادار وجود دارد (٠/٠٠١> p). بدین معنی که تاب‌آوری و امید توان پیش‌بینی افسردگی در سالمندان را دارند و روی هم ٥١ درصد واریانس افسردگی را پیش‌بینی می‌کنند.
نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه بین تاب‌آوری و امید با میزان افسردگی در سالمندان رابطه معکوس وجود دارد، تدوین مداخله‌های مناسب برای افزایش این دو مؤلفه مهم در سالمندی ضروری به نظر می‌رسد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
