سابقه و هدف: سکته مغزی از جمله  بیماری‌های مزمنی است که نیاز به مراقبت همه‌جانبه و طاقت‌فرسا دارد. لذا مراقبین این بیماران با استرس‌های متعددی مواجه‌اند که می‌تواند سلامت آن‌ها را در ابعاد مختلف و به‌ویژه در بعد سلامت روان تهدید نماید. شناخت نگرش معنوی مراقبین خانوادگی سالمندان مبتلا به سکته مغزی به عنوان متغیر پیش بین سلامت روان می‌تواند به ارائه راهکارهای اثر بخش در این زمینه منجر شود. با توجه به اهمیت موضوع و عدم وجود مطالعه‌ای در این زمینه محققان بر آن شدند تا مطالعه¬ای را با هدف تعیین نگرش معنوی مراقبین خانوادگی سالمندان مبتلا به سکته مغزی انجام دهند.
مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی- مقطعی است که در سال 1395 انجام شد. نمونه‌گیری به‌صورت در دسترس و تعداد نمونه شامل407 مراقب خانوادگی سالمند مبتلابه سکته مغزی مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی- درمانی و مراکز ارائه‌دهنده خدمات پرستاری شرق گیلان می‌باشد. داده‌ها از طریق پرسشنامه مشخصات دموگرافیک و مقیاس نگرش معنوی  جمع‌آوری شد. داده‌ها پس از ثبت در spss نسخه 18 و با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. سطح معنی‌داری در این مطالعه 0/05 مدنظر بوده است.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که 88/9 درصد مراقبت‌کنندگان زن بودند. میانگین سنی آن‌ها  8/8±33/8 سال بود. 45/7 درصد از نمونه‌ها ، مجرد بوده و ازنظر شغل65/6 درصد خانه‌دار و 96/6 درصد تحصیلات در سطح زیر دیپلم و دیپلم داشتند. 67/3 درصد مراقبت‌کنندگان در منازل شخصی زندگی می‌کردند. میانگین مدت مراقبت از سالمند بیمار5/2±2/4 سال بود. نتایج همچنین نشان داد که میانگین نمرات نگرش معنوی6/20±108/77 بود. نتایج نشان داد که 22/9 درصد مشارکت کنندگان نگرش معنوی پایین یا نامطلوب ، 3/49درصدنگرش معنوی متوسط و تا حدی مطلوب و8/27 درصد نگرش معنوی در حد بالا و یا مطلوب داشتند.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که نگرش معنوی اغلب مراقبین خانوادگی در حد متوسط و تا حدی مطلوب بوده است. ارائه راهکارهای ارتقاء دهنده معنویت به‌عنوان عامل مهم در سازگاری مراقبین خانوادگی می‌تواند ارتقاء مراقبت از سالمند و همچنین ارتقاء سلامت مراقبین خانوادگی را به دنبال داشته باشد.