سابقه و هدف: حمام کردن نوزادان نارس بطور بالقوه میتواند منجر به اختلال در پاسخهای رفتاری نوزادان شود. با توجه به شیوع تولد نوزادان نارس در ایران، هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط بین رفتارهای مراقبتی پرستار و پاسخ های نوزاد نارس حین حمام کردن بود.
مواد و روشها: در این مطالعه که در سال 2018 در بخش NICU بیمارستان روحانی بابل انجام شد، تعداد60 نوزاد توسط 7 پرستار حمام شدند. رفتارهای مراقبتی پرستار و پاسخ های رفتاری نوزاد از طریق نوار ویدئویی ضبط گردید. طبق چک لیستی که از قبل آماده شده بود، رفتارهای مراقبتی پرستار و پاسخ های رفتاری نوزاد به مدت هر 10 ثانیه از نظر وقوع، مشاهده و ثبت گردید. جهت آنالیز داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و مدل رگرسیون لجستیک چندمتغیره استفاده شد. 0/05P< معنی دار تلقی گردید.
یافتهها: میانگین سن داخل رحمی نوزادان (1/77 ±31/72) هفته و میانگین سنی پرستاران (1/75± 29/62) سال بود. در این مطالعه، صحبت کردن پرستار با دیگران حین حمام کردن نوزاد، ارتباط مستقیمی با چنگزدن و بازکردن انگشت، مشتکردن (0/049=p) و بستن چشمها در نوزادان داشته است (0/020=p). لمسکردن نوزاد به آرامی توسط پرستار با شکلک درآوردن نوزاد ارتباط مسقیم (0/025=p) داشته است. بین گرفتن تند و خشن نوزاد با پرش ناگهانی، لرزش و انقباض عضله (0/004=p) و بستن چشمها ارتباط مستقیم (0/037=p) وجود داشت.
نتیجهگیری: رفتارهای مراقبتی پرستاران با رفتارهای استرسی نوزادان حین حمام دادن در ارتباط می باشد بطوری که می توان با ارائه مراقبت با کیفیت، بروز رفتارهای استرسی نوزاد را بطور معنی داری کاهش داد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1402/3/14 | پذیرش: 1402/5/3 | انتشار: 1402/7/9