سابقه و هدف: اتیولوژی ایمنی پیچیده است و میتواند بر روی هر دو بازوی سیستم ایمنی تأثیر بگذارد و منجر به پاسخ واکسیناسیون ضعیف، افزایش میزان عفونت و بدخیمی در افراد مسن شود. فعالیت ورزش منظم با افزایش عملکرد ایمنی همراه بوده است و ممکن است به عنوان یک مداخله ساده در شیوه زندگی برای خنثی کردن اثرات مخرب ایمنی بدن مفید باشد؛ بنابراین هدف مطالعه حاضر بررسی اثرات فیزیولوژیکی فعالیت ورزشی بر تغییرات هریک اجزای سیستم ایمنی ذاتی و اکتسابی در طی سالمندی میباشد.
مواد و روش ها: در مطالعه حاضر با بررسی پایگاههای Pupmed، SID،Scholar Google،Springer مطالعات مرتبط با تأثیرگذاری فعالیت ورزشی بر سیستم ایمنی افراد سالمند انتخاب گردید. مطالب مقالات جمعبندی و گزارش گردید.
یافتهها: برخی از اثرات مثبت ورزش برای افراد سالمند شامل افزایش پاسخدهی به واکسیناسیون، کاهش واسطههای التهابی گردش خون، افرایش فعالیت فاگوسیتیک نوتروفیلها، پاسخهای التهابی کمتر به باکتریها، کاهش سلولهای T پیر در محیط، افزایش تکثیر سلول T، تعداد منوسیتهای کمتر گردش خون، افزایش عملکرد Tregsها و تعداد Tregsهای ضدالتهابی و افزایش طول تلومر لکوسیتها است.
نتیجهگیری: در مجموع، این یافتهها نشان میدهد که ورزش خاصیت تنظیمکنندگی سیستم ایمنی بدن را دارد و ممکن است شروع immunosenescence را به تأخیر بیندازد و مطالعات مداخله تمرین ورزشی در افراد "ناسالم" مانند افراد بازمانده از سرطان، افراد چاق و بیماران HIV مثبت اثرات مثبت ورزش بر ایمنی را بیشتر گزارش میدهند؛ بنابراین، ورزش ممکن است به کاهش immunosenescence در افرادی که در معرض خطر هستند کمک کند.
نوع مطالعه:
گزارش مورد |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1400/8/30 | پذیرش: 1400/10/13 | انتشار: 1400/11/3