سابقه و هدف: رضایت از رابطه جنسی بخش مهمی از بهزیستی زنان را تشکیل میدهد، بنابراین شناسایی عوامل مؤثر بر آن ضرورت دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش ویژگی های فردی در پیش‌بینی رضایت از رابطه جنسی زنان بود. مواد و روش‌ها: در این پژوهش توصیفی- همبستگی، جامعه آماری کلیه زنان متأهل ساکن در منطقه ۷ شهر مشهد بود که تعداد ۲۰۰ نفر از آن‌ها با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری دادهها از دو پرسشنامه رضایت جنسی زنان و پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. برای تحلیل دادهها، ضریب همبستگی پیرسون(Pearson correlation coefficient) و رگرسیون چند متغیری(multivariate regression) با استفاده از نرم‌افزار SPSS بکارگرفته شد. یافته‌ها:یافته ها نشان داد ضریب همبستگی بین ویژگیهای فردی سن، فاصله سنی، مدت ازدواج، تعداد فرزندان و تحصیلات با رضایت از رابطه جنسی معنی‌دار میباشد
(۰/۰۱< P). تحلیل رگرسیون با روش گام‌به‌گام نشان داد از میان ۵ متغیر مستقل فقط دو متغیر تحصیلات و فاصله سنی جواز ورود به معادله رگرسیون را پیدا کردند
(۰/۰۰۰۱> P). نتیجه‌گیری: نتایج اهمیت ویژگیهای فردی را در پیش‌بینی رضایت از رابطه جنسی نشان داد. توصیه میشود در بررسیهای مربوط به ناسازگاریهای جنسی زنان بر دو متغیر سطح تحصیلات و فاصله سنی با همسر تأکید شود.
