سابقه و هدف:سالمندی با کاهش کیفیت و کمیت خواب مرتبط است، هدف این مطالعه، تعیین تاثیر آموزش بهداشت خواب بر کیفیت خواب زنان سالمند می باشد. مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی محدود می باشد که برروی ۶۱ نفر از زنان سالمند در دو گروه مداخله و کنترل (گروه کنترل ۳۱ نفر و مداخله ۳۰ نفر) انجام گردید. برای گروه مداخله پنج جلسه آموزشی به طور متوسط ۴۰ دقیقه ای برگزار شدو پرسشنامه های دموگرافیک، ADL, AMT,ESS,PSQI برای هر دو گروه تکمیل گردید و کیفیت خواب بوسیله پرسشنامه کیفیت ذهنی خواب (PSQI) قبل و پس از مداخله ارزیابی شد. یافته ها با نرم افزار آماری SPSS نسخه ۱۶ و آزمون های آماری Paired t-test Chi_Square, Fisher’s Exact test, t-test, تحلیل گردید. یافته‌ها:بر اساس نتایج داده ها که در مقطع زمانی قبل از آموزش تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه زنان سالمند (کنترل – مداخله) در کیفیت خواب دیده نشد، لیکن در مقطع زمانی پس از آموزش تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه زنان سالمند (کنترل – مداخله) دیده شد؛ بنابراین آموزش بر میزان کیفیت خواب تاثیر داشته است(۰/۰۰۷=P). نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، می توان گفت آموزش بهداشت خواب به طور کلی سبب افزایش کیفیت خواب در زنان سالمند گردیده است. لذا این روش ها را می توان به کارکنان مراکز بهداشتی و درمانی و پرستاران و همچنین به بیماران و همراهان آنان آموزش داد تابمنظور ارتقاء کیفیت خواب استفاده گردد.
