سابقهو هدف: افراد شاغل در محیطهای درمانی همواره با طیف وسیعی از عوامل استرس زا، نظیر مواجهه با بیماری، مرگ بیماران، حجم زیاد کار و ابهام نقش همراه هستند. بنابراین این پژوهش با هدف بررسی ارتباط بین سرسختی روانشناختی و بهزیستی روانشناختی پرستاران با نقش میانجی خود شفقت ورزی در پرستاران شهر کرمانشاه صورت گرفته است. مواد و روشها: روش پژوهش حاضر توصیفی-تحلیلی از نوع همبستگی-تحلیل مسیر می‌باشد. جامعه آماری این پژوهش کلیه‌ی پرستاران شهر کرمانشاه بود و حجم نمونه شامل 278 نفر بود که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌ی سرسختی روانشناختی، پرسشنامه بهزیستی روانشناختی و مقیاس خود شفقت ورزی استفاده شد. داده‌های به‌دست‌آمده از پرسشنامه‌ها با استفاده از مدل تحلیل مسیر و نرم‌افزارهای آماری SmartPLS نسخه 3/3 و spss نسخه 25 مورد تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: مسیر سرسختی روانشناختی به بهزیستی روانشناختی (0/81 =β و 2/21= t)، مسیر سرسختی روانشناختی با بهزیستی روانشناختی از طریق نقش میانجیگری خود شفقت ورزی (0/61=β و 2/36 t=)، به دست آمد که همه مقادیر در سطح خطای کمتر از 0/05 معنی دار هستند. نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های به‌دست‌آمده می‌توان نتیجه گرفت از طریق میانجیگری خود شفقت ورزی بین سرسختی روانشناختی و بهزیستی روانشناختی رابطه وجود دارد.
