سابقهو هدف: دیدگاه مثبت نگری معتقد است، هیجان‌های مثبت و توانمندی‌ها از بهترین عوامل جلوگیری از آسیب‌های روانی هستند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مثبت نگری بر تحمل هیجان پریشانی، کیفیت خواب و تاب‌آوری در زنان سالمند شهر کرمانشاه انجام شد. مواد و روشها: پژوهش حاضر با توجه به هدف، کاربردی و ازنظر شیوه اجرا، نیمه آزمایشی و از نوع طرح پیش آزمون ـ پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش را تمامی زنان سالمند شهر کرمانشاه تشکیل دادند که تعداد 30 نفر با روش نمونهگیری در دسترس، انتخاب و 15 نفر در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه کنترل، به‌صورت تصادفی گُمارش شدند. ابزارهای جمع آوری اطلاعات در این پژوهش، پرسشنامه تحمل هیجان پریشانی، کیفیت خواب و مقیاس تاب آوری نیل و دایاس بودند. ابتدا از هر دو گروه، پیش آزمون به عمل آمد، سپس گروه آزمایش در 9 جلسه به صورت هفته‌ای یک جلسه، تحت آموزش مثبت نگری قرار گرفت، اما گروه کنترل هیچ‌گونه مداخله ای دریافت نکرد. سپس از هر دو گروه، پس آزمون به عمل آمد و داده ها با استفاده از نرمافزار SPSS-20 مورد تجزیه‌وتحلیل آماری قرار گرفتند. یافته‌ها:نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش مثبتنگری بر کیفیت خواب و تاب آوری در زنان سالمند شهر کرمانشاه تأثیر معنادار دارد. نتیجه‌گیری:نتایج این پژوهش نشان داد که آموزش مثبت نگری مداخله‌ای اثربخش برای سالمندان است. با توجه به افزایش سالمندان کشور انجام آموزش‌های مثبت نگری می‌تواند در جهت افزایش کیفیت زندگی آنان اثربخش باشد.
